คำทับศัพท์
คำทับศัพท์ คือ คำที่ถ่ายเสียงและ/หรือถ่ายรูป มาจากรูปคำในภาษาอื่น
และนำมาเขียนในรูปแบบของภาษาเราเพื่อให้คนที่ใช้ภาษาสามารถออกเสียงได้ถูกต้อง
หรืออย่างน้อยใกล้เคียงกับภาษาเดิม คำทับศัพท์นั้นยืม มาจากภาษาต่างประเทศหลายภาษา เช่น ทมิฬ เปอร์เซียร์ อาหรับ ญี่ปุ่น โปรตุเกส ฝรั่งเศส ฮินดี พม่า มอญ
ตัวอย่างคำทับศัพท์
- ภาษาทมิฬ เช่น กะไหล่ กุลี กานพลู
กำมะหยี่ จงกลนี ตรียัมปวาย ตะกั่ว ปะวะหล่ำ ยี่หร่า สาเก อาจาด กะละออม กะหรี่ (ชื่อแกงชนิดหนึ่ง)
- ภาษาเปอร์เซีย เช่น กากี กาหลิบ กุหลาบ เกด (องุ่นแห้ง)
เข้มขาบ (ชื่อผ้า) คาราวาน ชุกชี (ฐานพระประธาน)
ตาด (ผ้าไหมปักเงินหรือทองแล่ง) ตรา (เครื่องหมาย) ตราชู (เครื่องชั่ง)
บัดกรี (เชื่อมโลหะ) ปสาน (ตลาด) ฝรั่ง (คำเรียกชาวยุโรป)
ราชาวดี (พลอยสีฟ้า) สุหร่าย (คนโทน้ำคอแคบ)
องุ่น สักหลาด ส่าน (ผ้าคลุมกายหรือหน้า) เยียรบับ (ผ้าทอยก ดอกเงิน
หรือทอง)
- ภาษาอาหรับ เช่น กะลาสี การบูร
กั้นหยั่น กะไหล่ ฝิ่น โก้หร่าน
- ภาษาญี่ปุ่น เช่น เกอิชา กิโมโน คามิคาเซ่ คาราเต้ เคนโด้ ซามูไร ซูโม่ ซากุระ เทมปุระ ฟูจิ สุกี้ยากี้ ยูโด
-ภาษาโปรตุเกส เช่น สบู่ กัมปะโด ปิ่นโต กะละแม กะละมัง
จับปิ้ง เลหลัง บาทหลวง ปัง ปิ่นโต เหรียญ
-ภาษาฝรั่งเศส เช่น กงสุล กรัม กาสิโน กาแฟ กาเฟอีน กิโยติน กิโลกรัม
กิโลลิตร โก้เก๋ เชมเปญ โชเฟอร์ คูปอง เปตอง ปาร์เกต์ คาเฟ่ ครัวซองท์ บุฟเฟต์
-ภาษาฮินดี เช่น อะไหล่ ปาทาน
-ภาษาพม่า เช่น หม่อง กะปิ ส่วย
-ภาษามอญ เช่น มะ เม้ย เปิงมาง
พลาย ประเคน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น